We komen ze regelmatig tegen, cliënten die de verantwoordelijkheid voor hun relatieproblemen met hun partner volledig naar zich toetrekken. Door in therapie te gaan proberen ze een relatiecrisis te bezweren. Sommigen komen na verloop van tijd tot de conclusie dat ze hard aan zichzelf werken, maar de kwaliteit van de relatie er nog niet op vooruitgaat.
Hier kunnen een aantal zaken aan ten grondslag liggen. Ten eerste omdat de cliënt zichzelf kan gaan zien als degene die hard aan de relatie werkt en de liefdespartner niet. Dit voelt vaak oneerlijk, waardoor de cliënt steeds meer kan gaan pushen en eisen richting de partner om ook in beweging te komen. Deze laatste voelt zich hierdoor in een hoek geduwd en begint zich juist verder terug te trekken.
Een tweede mogelijke oorzaak is dat de cliënt zich door nieuwe inzichten als diegene kan gaan zien die het allemaal wel begrijpt. Als de cliënt zich hierdoor ‘betweterig’ op gaat stellen richting de partner, dan zal ook deze houding de liefdespartners verder uit elkaar drijven.
De derde mogelijke oorzaak: soms gebeurt het dat de meest dominante, en verbaal sterkere partner, de ‘zwakkere’ partner bombardeert tot schuldige van de relatieproblemen. En deze naar individuele therapie stuurt. Als deze ‘zwakkere’ partner zichzelf dan ook als oorzaak van de problemen gaat zien, dan zal de aangeboden individuele therapie weinig soelaas bieden. Als bovendien de therapeut op zoek gaat naar traumatische gebeurtenissen, slaat deze de plank volledig mis. Omdat de ‘zwakkere’ partner op deze manier bevestigd wordt in zijn of haar gevoel dat hij of zij inderdaad de oorzaak van de problemen is. Bovendien wordt de dominante partner op deze manier bevestigd in zijn of haar gevoel dat de schuld van de relatieproblemen bij de ander ligt. Hierdoor voelt deze niet de behoefte om naar het eigen aandeel in de strubbelingen te kijken.
Relatieproblemen vragen daarom om een aanpak die gericht is op de dynamiek binnen de relatie en niet op het individuele proces. De dynamiek wordt duidelijk als het koppel tegenover de therapeut zit. In het hier en nu worden dan vastgeroeste patronen zichtbaar waarvan koppels zich vaak helemaal niet bewust zijn.
Daarnaast dienen vervelende gebeurtenissen in de relatie, relatietrauma’s genoemd, samen verwerkt te worden. Het levert bovendien wederzijds begrip op als partners elkaars kwetsbaarheden zien die ten grondslag liggen aan hun (irritante) gedrag. Voor de meeste koppels geldt dat als ze leren hun kwetsbaarheden te delen, de emotionele verbinding herstelt. Vaak blijkt individueel werk dan overbodig.
Uiteraard kan individuele coaching of therapie ook een positief effect hebben op de relatie. Zolang de cliënt en therapeut bewust zijn van de mogelijke valkuilen en hier bewust aandacht voor hebben.
- jetvogelaar@gmail.com | 
06 1494 7037
psychiatrie: nieuwe openheid
/in Geen categorie /door Henriette VogelaarZaterdag 24 oktober in de Volkskrant
Psychiaters en psychologen kampen ook wel eens met depressies, angst of andere stoornissen. Die ervaringen delen met cliënten was lang taboe. Daar komt langzaamaan verandering in.
Wat was ik blij dat dit artikel in de krant staat. Dat een goed contact bovenaan staat voor de effectiviteit van de therapie is echt al heel lang bekend. Dat het ouderwetse concept van de “zieke” patiënt en de (altijd) gezonde behandelaar nog steeds stand houdt is mijns inziens verbazingwekkend.
Dat het onthullen van jezelf contact bevordert en de gelijkwaardigheid vergroot is al lang bekend op de opleidingen die wij volgen. Natuurlijk zijn de onthullingen gericht op vraag en doelstellingen van de cliënt en helpen daarmee om anders naar de werkelijkheid te kijken. Een therapeut die ervaringen deelt over het eigen ontwikkelingsproces, maar ook over de moeite die het kost, kan daarmee een positief voorbeeld zijn voor de cliënt. Als ik het kan, kan jij het ook is de impliciete boodschap dan.
Zeker als je als therapeut gelijke ervaringen hebt zoals ik; een eigen scheiding, scheiding van ouders, het jong verliezen van een ouder, (suïcide), depressie, hyperventilatie, hooggevoeligheid , slapeloosheid, stressgevoeligheid.. ben je daarmee als therapeut ook ervaringsdeskundig….
Sterker nog veel therapeuten worden vanuit hun eigen trauma en pijn een zeer goede therapeut op dat vlak. Denk aan rouwverwerkings therapeut. Dit is wel het duidelijkste voorbeeld, waarbij het blijkbaar ook het meest geaccepteerd is. Iemand verliezen ligt namelijk altijd buiten je eigen schuld. Maar als het gaat om problemen of stoornissen die je zelf had -of hebt- kun je als therapeut snel bang zijn dat het delen daarvan door de ander als incompetentie wordt gezien. Niets minder is waar. Het is juist krachtig om een deel van jezelf te onthullen. De kinderen van de tandarts hebben ook gaatjes…..
Liever dan de psycholoog die ik zelf een keer heb meegemaakt, die wel een kwartier van de sessie innam om over zijn vakantie naar Disneyland te vertellen. Daar zat niets persoonlijks in en voelde voor mij als het pikken van tijd. Die had het niet helemaal begrepen, en was blijkbaar ook niet erg goed in het lezen van de non-verbale signalen. En ik nog niet zo assertief 🙂
Daarbij: grenzen tussen psychisch ziek en gezond zijn niet zo strikt . Stempels/diagnoses bestaan er alleen maar om makkelijker onafhankelijk (wetenschappelijke vragenlijsten ) een diagnose te stellen (op basis van onderzoek ) en behandelingen doelgerichter te kunnen voorschrijven. Zij mogen nooit een dogma worden! Jij bent……
Bij Phoenix opgeleid zijn zoals wij is de regel ; Contact voor contract. Goed contact maken is een kunst en bestaat uit afstemmen op de ander en niet alleen het delen van (stukken uit) je eigen geschiedenis maar vooral ook in het hier en nu de cliënt teruggeven wat je voelt: een spiegel zijn..
In het hier en nu gebeurt het, is het leidende ( en lijdende ) patroon zichtbaar.
Ik leer steeds meer dat de gevoelens die een cliënt bij mij oproept, deze cliënt waarschijnlijk ook bij anderen zal oproepen. Vaak zijn mensen in het normale leven bang om deze gevoelens te benoemen en is het voor de cliënt juist een opluchting dat iemand het openlijk uitspreekt, weliswaar zonder oordeel. Goed feedback geven is hierbij essentieel. Als therapeut die jezelf en je projecties goed te kennen, en zelfs deze mag je benoemen.
Mijn overtuiging is dus dat een therapiecontact, een georganiseerde vorm van intimiteit is, waarin de cliënt zichzelf weer ‘”heel” kan maken dankzij hartelijke en oprechte interventies van de therapeut.
Voor het artikel kun je naar de facebookpagina.
Relatietherapie alleen of samen?
/in Nieuws & Tips, Relatietherapie /door Henriette VogelaarWe komen ze regelmatig tegen, cliënten die de verantwoordelijkheid voor hun relatieproblemen met hun partner volledig naar zich toetrekken. Door in therapie te gaan proberen ze een relatiecrisis te bezweren. Sommigen komen na verloop van tijd tot de conclusie dat ze hard aan zichzelf werken, maar de kwaliteit van de relatie er nog niet op vooruitgaat.
Hier kunnen een aantal zaken aan ten grondslag liggen. Ten eerste omdat de cliënt zichzelf kan gaan zien als degene die hard aan de relatie werkt en de liefdespartner niet. Dit voelt vaak oneerlijk, waardoor de cliënt steeds meer kan gaan pushen en eisen richting de partner om ook in beweging te komen. Deze laatste voelt zich hierdoor in een hoek geduwd en begint zich juist verder terug te trekken.
Een tweede mogelijke oorzaak is dat de cliënt zich door nieuwe inzichten als diegene kan gaan zien die het allemaal wel begrijpt. Als de cliënt zich hierdoor ‘betweterig’ op gaat stellen richting de partner, dan zal ook deze houding de liefdespartners verder uit elkaar drijven.
De derde mogelijke oorzaak: soms gebeurt het dat de meest dominante, en verbaal sterkere partner, de ‘zwakkere’ partner bombardeert tot schuldige van de relatieproblemen. En deze naar individuele therapie stuurt. Als deze ‘zwakkere’ partner zichzelf dan ook als oorzaak van de problemen gaat zien, dan zal de aangeboden individuele therapie weinig soelaas bieden. Als bovendien de therapeut op zoek gaat naar traumatische gebeurtenissen, slaat deze de plank volledig mis. Omdat de ‘zwakkere’ partner op deze manier bevestigd wordt in zijn of haar gevoel dat hij of zij inderdaad de oorzaak van de problemen is. Bovendien wordt de dominante partner op deze manier bevestigd in zijn of haar gevoel dat de schuld van de relatieproblemen bij de ander ligt. Hierdoor voelt deze niet de behoefte om naar het eigen aandeel in de strubbelingen te kijken.
Relatieproblemen vragen daarom om een aanpak die gericht is op de dynamiek binnen de relatie en niet op het individuele proces. De dynamiek wordt duidelijk als het koppel tegenover de therapeut zit. In het hier en nu worden dan vastgeroeste patronen zichtbaar waarvan koppels zich vaak helemaal niet bewust zijn.
Daarnaast dienen vervelende gebeurtenissen in de relatie, relatietrauma’s genoemd, samen verwerkt te worden. Het levert bovendien wederzijds begrip op als partners elkaars kwetsbaarheden zien die ten grondslag liggen aan hun (irritante) gedrag. Voor de meeste koppels geldt dat als ze leren hun kwetsbaarheden te delen, de emotionele verbinding herstelt. Vaak blijkt individueel werk dan overbodig.
Uiteraard kan individuele coaching of therapie ook een positief effect hebben op de relatie. Zolang de cliënt en therapeut bewust zijn van de mogelijke valkuilen en hier bewust aandacht voor hebben.
40 vragen over onze relatie
/in Nieuws & Tips, Relatieadvies/opdrachten /door Henriette VogelaarTer inspiratie voor een goed gesprek. Je kan er ook een “spel”van maken.
De ander kiest een nummer en jij leest het voor. Je mag maar 1x weigeren per ronde
Dit zijn geen vragen om even tussen neus en lippen door te bespreken. En al helemaal niet als je partner moe en gestrest van het werk thuiskomt. Neem de tijd.
Tien tips voor gezonde communicatie
/in Nieuws & Tips, Relatieadvies/opdrachten /door Henriette VogelaarWaarom zou ik moeite doen om aan de communicatie te werken?
Het verbeteren van de communicatie met je echtgenoot of partner is altijd een positief doel om naar te streven. Gezonde communicatie in relaties is gekoppeld aan hogere kwaliteit van tevredenheid. Het verbeteren van de communicatie kan je relatie redden.
Uit onderzoek van het UVA blijkt dat gelukkige koppels 20 positieve interacties hebben tegenover 1 negatieve interactie. Bij ruziënde koppels gaat deze omlaag naar 5 positief tegenover elk 1 negatief en bij stelletjes op de rand van echtscheiding kruipt het omlaag naar 0,8 positief tegenover elke negatieve interactie.
Tien tips om je relatie levendig te houden
/in Nieuws & Tips, Relatieadvies/opdrachten /door Henriette VogelaarTien (tegenstrijdige) tips:
Ook al is de ander nog zo leuk, zorg dat je ook los van hem of haar een
leven hebt. Onderzoek je eigen behoeften en neem de
verantwoordelijkheid om het merendeel ervan te vervullen los van je
partner: in je werk, met vriend(innen), in sport, cultuur, creatieve
cursussen of door tijd alleen door te brengen in de natuur of in
meditatie. Je partner hoeft dan geen grote gaten in je bestaan op te
vullen (of jouw bestaansrecht te bevestigen) en kan zich dus ontspannen
richten op plezier maken in jullie relatie. Als je goed voor jezelf zorgt, je
eigen behoeften kent en die op een realistische manier probeert te
vervullen, word je een inspirerende partner.
We hebben allemaal romantische ideeën over een relatie: de prins op het
witte paard schaakt een schone prinses en jullie leven nog lang en
gelukkig samen. In de realiteit is het altijd anders. Je partner kan nooit
voor 100% voldoen aan jouw wensen en eisen (en als hij/zij dat wel deed,
zou je hem/haar waarschijnlijk heel eng vinden en de deur uitschoppen).
Onderzoek je verwachtingen en zet de sprookjesbril af. Wees in het
moment, zonder te vergelijken met anderen of met eerdere relaties.
Inspirerend is een partner die bij problemen niet meteen met het
wijzende vingertje klaar staat, maar eerst gedegen zelfonderzoek pleegt.
Vanuit dat zelfonderzoek kom je tot creatieve oplossingen. In een relatie
komen vaak familiepatronen bloot te liggen, dus als je ergens tegenaan
loopt dat zich niet makkelijk laat oplossen, is een familieopstelling een
uitstekend middel om te kijken naar de dingen die ‘groter zijn dan jezelf’.
We denken vaak dat praten inspirerend is, maar sommige verhalen wil je
partner helemaal niet horen. Vertel die aan een ander en laat tussen jullie
een inspirerende stilte ontstaan. Over belangrijke dingen kun je beter
wel spreken. Geheimen kunnen echt je relatie stagneren. Met name lang
verzwegen ontrouw kan diepe wonden slaan in je relatie. Het feit dat je
een geheim hebt, kan dan belangrijker worden dan de ontrouw zelf.
Natuurlijk raden veel relatiedeskundigen mensen die inspiratie in hun
relatie aan willen brengen aan om eens wat aan hun haar te doen, zich wat
vaker te scheren (tenzij je partner die stoppels spannend vindt) , een
spannend lingeriesetje of een mooi boxershort aan te trekken.
Dat je je in de aanwezigheid van de ander altijd hult in campingsmoking
en ongewassen je bed induikt, is natuurlijk niet echt libido-opwekkend.
Kleed je zo nu en dan mooi aan voor de ander. Wees je bewust van je
verleidelijkheid. Bezig zijn met er sexy uitzien, zal je ook inspireren om
je zelf verleidelijk te voelen. Waarschijnlijk heeft het feit dat jij je
aantrekkelijk voelt, meer effect dan het spannende setje zelf.
Er zijn veel manieren om je partner te verwennen. De beste is natuurlijk
om eerst zijn/haar behoeften in kaart te brengen.
Wat doet je partner graag? Wat deed zij/hij met plezier toen je haar/
hem ontmoette en waar komt hij nu niet meer aan toe?
Koop kaartjes voor een concert van de lievelingsmuzikant van je partner
of voor een sportwedstrijd waar jij uit jezelf niet snel heen zou gaan.
En ga zelf mee: zet je (als dat nodig is) over je weerstand heen en maak
er iets leuks van. Doe een klusje voor haar/ hem waar zij/hij al lang
tegenop ziet. Zorg er natuurlijk wel voor dat de ander merkt dat je het
speciaal voor hem/haat hebt gedaan!
Organiseer een picknick, breng een ontbijt op bed, een mooie bos bloemen
of schrijf een liefdesbrief om te laten weten hoeveel je van de ander
houdt. En geef een miljoen complimenten.
Tegenwoordig hebben veel vrouwen hun mannelijke kant meer dan
voldoende ontwikkeld: op hun werk weten ze dingen voor elkaar te krijgen
en ze leveren uitstekende prestaties. De moderne vrouw kan alles zelf en
is soms zo druk om dat te bewijzen dat er voor haar partner geen rol
meer lijkt weggelegd. Als je je partner vanuit deze mannelijke energie
benadert, blijft er weinig ruimte over voor zijn initiatief en zijn
mannelijkheid. Je voed je vrouwelijkheid door met andere vrouwen samen
te zijn. En je oefent in ontvankelijkheid door ‘te nemen wat er komt’ en
niet alles te willen bepalen.
Door met andere mannen samen te zijn, mannendingen te doen en in actie
te komen, voel je je meer een vent dan wanneer je alleen op de bank met
haar gaat zitten praten (hoewel dat natuurlijk ook nuttig en nodig is).
Neem haar mee, verras haar op een uitje. Laat je niet afleiden door haar
hoge eisen, onderneem actie!
Het is erg makkelijk om je in een relatie van jezelf te laten afleiden. Het
is makkelijker om te denken dat je partner moet veranderen. Ook het
verklaren van het gedrag van je partner is zo’n afleidingsmanoeuvre.
Verklaringen zijn echter nooit oplossingen. Dus als je je aan de ander
ergert, onderzoek wat dat zegt over jou. In plaats van je eigen
‘automatische reactie, die duidelijk niet leidt tot verandering, kun je ook
eens wat meer afstand nemen en creatief zijn in het uitproberen van
manieren die mogelijk wel werken.
Meestal kies je een partner uit die precies datgene doet waar jij je aan
ergert. Jij bent lui, grote kans dat je een overijverige partner kiest.
Jij bent precies? Flinke kans op een sloddervos. Wat je probeert ‘uit te
sluiten’ komt namelijk vaak juist op je af. Als een bij op de honing.
Het is beter om een heel klein beetje te nemen van de eigenschap die je
bij de ander juist zo afwijst. Vind je dat je partner zich te druk maakt
over geld? Ga je dan ook eens bemoeien met de financiële huishouding en
laat merken dat jij dat ook belangrijk vindt.
Grote kans dat het overdreven gedrag van de ander stopt.
Je hoeft niet constant te rennen tussen meditatiecursus en
lingeriewinkel om wat van je relatie te maken. Gewone, saaie en
voorspelbare dingen geven de mens rust. En bovendien: als jij
voortdurend bezig bent om leven in jullie relatiebrouwerij te brengen,
krijgt je partner geen kans om jou te inspireren.